Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Χρονολόγια Ζώνης

Της Δήμητρας Ιωάννου και του Ιορδάνη Παπαδόπουλου*




1/10 ενημέρωση σελίδας:
Δεν είναι Κυριακή ή μήπως είναι η τελευταία; Ξεχνώ. Επανάληψη. Οι λάμπες
είναι λάμπες. Γιούρι είναι Γιώργος,
Κορίτσι και μνήμη είναι ένα και το αυτό. Ναντέζντα είναι Ελπίδα. 

Λίστες μιας ημέρας:
- Άριστον, Πετράκη, Μπουρνάζος, Απότσου
- τυρόπιτα, καπουτσίνο, Κυρίες χάρμα οφθαλμών, μπύρες Κάιζερ
- με βρήκε, μου λείπει, πίνει, μπαινοβγαίνουν
Δεν είναι Κυριακή ή μήπως είναι η τελευταία; Kάποτε o καιρός θα έχει αρκετό χρόνο.

2/10 ενημέρωση σελίδας:
μια μέρα ακόμα
μια χαρούμενη, υπερδυναμική απόδειξη ανυπαρξίας Καρφωμένη στην πελότα
μια χαρούμενη, υπερδυναμική χωρίς όνομα
τα πυροτεχνήματα ξυπνούν τον κόσμο
στις 2.30 το μεσημέρι
η Αχμάτοβα κάνει περίπατο όχι παράπονα στο χιόνι Mια όμορφη
χαρούμενη υπερδυναμική μέρα με όνειρο είναι φυγή με βίωμα απάτη

Τι είπαν ακριβώς;
ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΣΟ ΟΡΟ  -  ΒΕΒΑΙΩΘΕΙΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΔΕΡΜΑ
ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΚΑΛΥΜΜΕΝΑ. 
Sometimes I forget we are not normal.

Πολλές στενές, πολλές στενές είσοδοι οδηγούν λαβυρινθικά στα ίδια σημεία της Ζώνης.
Δεν υπάρχουν οδηγίες εγκατάστασης ή οδηγίες χρήσης. Προχωράς με προφύλαξη. Ακολουθείς ελεγχόμενες κατεδαφίσεις, οσμές, αναγραφές, διαχύσεις. Η ίδια μάζα χημικού αέρα επανέρχεται ανά διαστήματα. Η μυρωδιά της είναι τόσο χαρακτηριστική όσο η μυρωδιά της …
Σε τι ακτίνα;

στο κέντρο ενός απούλητου οικοπέδου
-  Θα περάσω μέσα από μια βελόνα
-  Ίσως να μην υπάρχει άλλο σημείο όπου να σαι καλύτερα
-  Θα γράψουμε πρώτοι την περίληψη του κόσμου
-  Θ' αρχίσει αυτόματα

Η  Ζώνη δεν έχει κατοικίες, έχει όμως κατοίκους.  Η προέλευσή τους είναι ασήμαντη.
Ο χώρος που τους αναλογεί είναι περιορισμένος. Τον σημαδεύουν με μικροαντικείμενα, υγρά, κενά, περιττώματα, προεξοχές, επιστρώσεις. Βεβαιώνονται. Παραμένουν.
Τι είπαν ακριβώς; 
ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΦΩΤΕΙΝΟΤΗΤΑΣ Θ' ΑΥΞΗΘΟΥΝ  -  Ο ΒΑΘΜΟΣ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ
ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΟΥΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ  ΣΥΧΝΑ
ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΩΝ ΟΠΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥΣ.

Με τις πρώτες ακτίνες οι κάτοικοι της Ζώνης καταφεύγουν σε στοές, υπόγειους σταθμούς, κλειστά γυμναστήρια. Ή κλείνουν τα μάτια τους. Παραποιούν και αναπλάθουν. Παραποιούν και αναπλάθουν.
Κι έτσι δεν ξέρουν ποτέ πού ακριβώς βρίσκονται.
Πού ακριβώς βρίσκονται;
Στην τραπεζαρία με 35 ποτήρια σαμπάνιας.
Στο ντιβάνι του γραφείου του 1ου ορόφου με δέρμα τίγρη δέρμα λύγκα δέρμα αρκούδας, λευκό.
Σε ανοιχτή συνέλευση τσίρκου.
Στα 4 ντουβάρια του υπνοδωματίου του 1ου ορόφου με 2 ρόμπες την 7η απογευματινή
την ευλογημένη ώρα των καλοριφέρ.
Στο όρος Σαιντ Βικτουάρ.

δεν θα υπήρχε μέλλον
δεν μελετούν τοπολογία
κατεβάζουν τα μανίκια απομνημονεύουν

Και τότε η Ζώνη γίνεται παραίσθηση, παρένθεση, αλλαγή ύψους, μούδιασμα, ελαιώνας, αδιευκρίνιστος χλωμός δορυφόρος, ακινδυνότητα, άπνοια, αστραφτερή τροφή, μέγιστη μεταβολή, βραδύτητα.
Μια πολύ γενικευτική διαδικασία. Οι κάτοικοι της Ζώνης την μαθαίνουν, όπως μαθαίνουν να μην χρειάζονται τίποτα.

απέναντι σε τοίχο
-  Τα πράγματα αλλάζουν, μου λέει ο λόγος
-  Τα πράγματα εξαντλούνται

Η γενικευτική διαδικασία διακόπτεται μόνο όταν σημάνει έκτακτος κίνδυνος.
Όλοι ξέρουν ότι δεν υπάρχει όριο κινδύνου. Αν κάποιος ανοίξει τα μάτια του είναι γιατί νομίζει
πως τ' άνοιξε ο διπλανός του.
Αυτή η σύγχυση οδηγεί σε πολλαπλές σταδιακές τυφλώσεις. Χωρίς να υπάρχει υπαίτιος.
Tα αντίμετρα είναι άμεσα. Oι τυφλοί αποβάλλονται. Tο ίδιο και όσοι μένουν άφωνοι ή χάνουν οποιοδήποτε χαρακτηριστικό κάνει έναν κάτοικο κάτοικο. 
Από μικροί ήθελαν να γίνουν μια καινούργια ιδέα. Με κάποιο συνεκτικό τρόπο.
Με λουλούδια στο μουστάκι. Με τα ευρήματα της τελευταίας μέρας.
Τρώνε φαί, τρώνε σπίτια, τρώνε βία. Ο ήλιος πέφτει.

ενώ δεν βιάζονται
-  «το σήμερα είναι η σκιά του αύριο», ένιωσα
-  έτσι ξυπνώντας αναπνέεις έξω στο μέλλον
-  εγώ θα στο θυμίσω
-  κάθε θαύμα επαναλαμβάνεται με ρίμα
-  η ωραία της ημέρας προσεύχεται τη νύχτα
-  από πάρκινγκ σε πάρκινγκ. Να μη χαθεί ο συγχρονισμός. Από σκαλί σε σκαλί. Να υπάρξει συνέχεια
-  Να… Να μην… Να… Να μην…
-  πάλι αμέσως μετά την καταστροφή της Ζώνης

Mόλις σκοτεινιάσει, οι απουσίες γίνονται αντιληπτές και παρερμηνεύονται.
Τι είπαν ακριβώς;
TEPAΣTIA ΓEΩΘEPMIKA ΠEΔIA EYNOOYN TH ΔHMIOYPΓIA ΔIOΛOY AΠIΘANN ΣYNΘHKN.
Kανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα ποιες συνθήκες χαρακτηρίζονται απίθανες.
Άρα δημιουργείται η εντύπωση ότι όσοι λείπουν έχουν φύγει με τη θέλησή τους.
Ίσως για να γνωρίσουν νέους κόσμους.
Όχι, δεν υπάρχουν νέοι κόσμοι. Aυτή είναι μια διαδικαστική επιθυμία.
Xωρίς αληθινό αντικείμενο. 

5/10 ενημέρωση σελίδας:
Σήμερα λίγο πιο κει ανήμερα απλής συνωνυμίας
Σήμερα λίγο πιο κει ανήμερα αναγκαστικής ετεροπροσωπίας γουλφ Γράφω γουλφ
Εκεί στην απέναντι κορυφογραμμή ο λύκος τρώει την κοκκινοσκουφίτσα
Εκεί η θάλασσα κακήν κακώς ραμμένη
Εκεί στο παραθυράκι του φωταγωγού
Εκεί δηλώνουν συμμετοχή
Εκεί θα δημιουργηθεί ο κόσμος. Το νέο σπιτικό. Νέα θέση πριν το πρωινό, θέλω να πω

Τι είπαν ακριβώς;
ΑΥΤA TA METPA ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚA  -   AΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ, ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ
ΣΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ.

με κλειστά μάτια κάθε 2η Δευτέρα
Έχω λεπτά δάχτυλα πιανίστα και μικρό σαλόνι
Έχω ένα άλογο Έχω 2 πράγματα
Υποσχέσεις και πρόβλεψη Σάββατο βράδυ
Έχω όλα τα κομμάτια που λείπουν
Μπορείτε να το γράψετε μαζί;
Όλα τα κομμάτια που λείπουν βρίσκονται πιο πέρα. Σκορπίζονται και συλλέγονται. Σκορπίζονται και συλλέγονται. Αλλά ξανασκορπίζουν πολύ εύκολα. Τα βρίσκεις οπουδήποτε· σε υπαίθριους σταθμούς, χάσματα, ερείπια, στη λάσπη. Σχίζονται, αφαιρείται το γέμισμα, διπλώνονται, στοιβάζονται, μεταφέρονται σε καρότσια. Όλοι ξέρουν ότι έχουν αξία αλλά δεν ξέρουν σε τι ακριβώς χρησιμεύουν.
Τ' ανταλλάσσουν και τ' αφήνουν στην άκρη. Για να ξεχαστούν αμέσως.

Τι είπαν ακριβώς;
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΓΕΙΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΠΥΚΝΩΣΕΙ  -   ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ

έξω από ένα κατάστημα κι ένα υποκατάστημα.
-  Ο σκίουρος είναι το ευγενέστερο πλάσμα
-  Θέλεις να πεις ο άνθρωπος
-  Ο άνθρωπος είναι το ευγενέστερο πλάσμα
-  Θέλεις να πεις ο σκίουρος
-  Ο σκίουρος είναι το ανθρωπινότερο πλάσμα
-  Έτσι. Οι Κορεάτισσες, η Emily The Strange, το Κορίτσι-πολύ-μακρύ-απόγευμα,
το Κορίτσι-νύχτα-βαθιά-νεότητας-και-νυχτομανίας-νύχτα αρέσουν.

Αν τύχει να σου μιλήσουν, δεν είναι γιατί περιμένουν απάντηση. Οι κάτοικοι της Ζώνης μιλάνε ακατάπαυστα. Για να ζεσταθούν, για να δροσιστούν, να χορτάσουν.
Για να φυλαχτούν, να θαμπωθούν, ν' αδειάσουν.
Αν δεν ξέρεις σε τι αναφέρονται, είναι δύσκολο να τους καταλάβεις. Κρατούν ημερολόγια σκυροδέματος. Τους απασχολούν μύθοι, συμπτώματα, αποθέματα, η φωτεινότητα.
Η προένταση και η διακοπτόμενη στήριξη. Μέθοδος διαδοχικών προσεγγίσεων.

έξω από ένα κατάστημα κι ένα υποκατάστημα μια καινούργια ιδέα

6/10 ενημέρωση σελίδας:
Στην πάντα ηλιόλουστη επικράτεια
Στο πρώτο ραντεβού του Γιούρι και της Ναντέζντα
Το υπερβολικά γρήγορο νερό
Λίστες μιας ημέρας:
-  βωβώ, τυχερώ, λαμπώ, encore, αγαπώ, φουκώ.
The Volta, τρίο καράτε, αγόρι στη Yamaha, Au Revoir
-  θα είναι, θα αρέσει, θα πάει, θ' αρχίσει, της άρεσε.

Τι είπαν ακριβώς;
ΘA ΔΙΑΤΗΡΗΘΟΥΝ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ - ΘΑ ΣYMΠΛHPΩΘOYN -
ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ.

Η Ζώνη είναι υπηρεσιακή. Κοινοποιήσεις και ανακοινώσεις διατρέχουν τις προσόψεις
σε υψηλή ταχύτητα. Αν κάποτε ευημερούσε είναι άγνωστο.

10/10 ενημέρωση σελίδας:
Γυρνάω από την πρωινή μου βόλτα Μια υπέροχη
υπερπλασματική μέρα μέσα στο μέλλον Γρήγορα
υπερβολικά γρήγορα, όλα τα αρχεία καταγράφονται στον μέλλοντα

Τι είπαν ακριβώς;
ΘΑ ΣΥΛΛΕΧΘΟΥΝ ΣΕ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥΣ ΠΕΡΙΕΚΤΕΣ  -  ΘΑ ΦΥΛΑΣΣΟΝΤΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ  -  ΕΝΑΝΤΙ ΠΤΩΣΗΣ.
Παίρνεις βαθιά εισπνοή. Σιγουρεύεσαι ότι δεν περνάει αέρας. Αναπνέεις κανονικά γιατί προστατεύεσαι. Ξαναβγαίνεις.

Τα φαινόμενα στην Ζώνη «δεν έχουν υπαίτιους» όπως «δεν έχουν θύματα».
Θα ήταν παράλογο αφού είναι τόσο ανεξήγητα. Ανέρχονται, κυμαίνονται, ισοδυναμούν, απομένει. Αν προσπαθούσες να τ' αντιστρέψεις, θα ήταν σαν ν' αμφισβητούσες την ίδια τη Ζώνη. Γιατί θα το έκανες; Τι υπάρχει πέρα από τη Ζώνη;
Η λειτουργία της είναι αυτόματη. Χωρίς περιορισμό επέκτασης.

Τι είπαν ακριβώς;
ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΜΙΑ ΟΠΤΙΚΗ ΑΙΣΘΗΣΗ  -  ΕΝΤΟΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΟΜΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ  -  ΘΑ ΕΙΝΑΙ
Ο ΚΡΙΣΙΜΟΤΕΡΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ  -  ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΤΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ 

είπαν με ακρίβεια λίστας
Είμαστε εικονογραφημένοι
υπερεκτυφλωτικοί
κρυπτικοί μεταθετοί
Είμαστε διαυγείς κώδικες 

*Από την 2η λογοτεχνική συνάντηση, Στα όρια του Μαζί. Άμφισσα 20 Οκτωβρίου 2012.

Δεν υπάρχουν σχόλια: