Του Walter Benjamin
Υπάρχει
ένας πίνακας του Klee
με το όνομα Angelus
Novus.
Απεικονίζεται εκεί ένας άγγελος που φαίνεται έτοιμος να απομακρυνθεί από κάτι
που μένει προσηλωμένο το βλέμμα του. Τα μάτια του είναι διάπλατα ανοιχτά, το
στόμα του ανοιχτό και οι φτερούγες του τεντωμένες. Έτσι ακριβώς πρέπει να είναι
ο άγγελος της ιστορίας. Το πρόσωπό του είναι στραμμένο προς το παρελθόν. Όπου
εμείς βλέπουμε μια αλυσίδα γεγονότων, αυτός βλέπει μία μοναδική καταστροφή, που
συσσωρεύει αδιάκοπα ερείπια επί
ερειπίων και τα εκσφενδονίζει μπροστά
στα πόδια του. Θα ήθελε να σταματήσει για μια στιγμή, να ξυπνήσει τους νεκρούς
και να στήσει ξανά τα χαλάσματα. Μια θύελλα σηκώνεται όμως απ’ τη μεριά του
Παραδείσου αδράχνοντας τις φτερούγες του και είναι τόσο δυνατή που δεν μπορεί
πια ο άγγελος να τις κλείσει. Η θύελλα τον ωθεί ακαταμάχητα προς το μέλλον, στο
οποίο η πλάτη του είναι στραμμένη, ενώ ο σωρός απ’ τα ερείπια φθάνει μπροστά
του ως τον ουρανό. Αυτό που εμείς αποκαλούμε πρόοδο, είναι αυτή η θύελλα.
Το παραπάνω κείμενο εμπεριέχεται στον κατάλογο της
έκθεσης «Fragments»
«Fragments» / Αρχαιολογικό Μουσείο Άμφισσας / 25 Σεπτεμβρίου
- 28 Νοεμβρίου, 2021
Φωτογραφία: Αναστασία Δούκα, «H σύζυγος» («Ασπασία»,
Μάρα Καρέτσου, 1973, Ακαδημία Αθηνών), χάρτινο καλούπι, 2017
Φωτογραφία : Χρήστος Xρυσόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου