Στα όρια του μαζί

Επιμέλεια: Κωστής Σταφυλάκης / παραγωγή The Symptom Projects

Εγκαίνια: 6 Οκτωβρίου 2012 | 20.00

Διάρκεια έκθεσης: 6 - 21 Οκτωβρίου, 2012

Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: καθημερινά 5-10μμ, στο χώρο του παλαιού νοσοκομείου της Άμφισσας.

Τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία βιώνει μια αναβίωση των συλλογικοτήτων, των συλλογικών μορφών διαμαρτυρίας, των προταγμάτων αυτό-οργάνωσης και συμμετοχής. Ειδικά τον τελευταίο ενάμισι χρόνο παρατηρείται μια έντονη συλλογικοποίηση της ζωής η οποία εν πολλοίς οφείλεται στην σαγήνη της συλλογικής διαμαρτυρίας, στην αίγλη της «αυτο-διαχείρισης», στον αναθεματισμό της πρόσφατης πολιτικής ιστορίας. Η ιδέα της κοινότητας ως μια διαφορετική μορφή οργάνωσης του πολιτικοκοινωνικού βίου έχει αποκτήσει ξανά αίγλη σε κοινωνικά στρώματα και ομάδες, ιδίως εντός της νεολαίας των αστικών περιοχών που από το 2008 υπέστη μια απότομη πολιτικοποίηση. Επιπλέον, τόσο στο διεθνές πεδίο της τέχνης όσο και στην ελληνική καλλιτεχνική δράση, η ιδέα της συμμετοχής στην κοινότητα (πολιτική, οικονομική, πολιτιστική, έμφυλη κ.ο.κ.) προτάσσεται ως ιδεώδες μιας κοινωνικά παρεμβατικής καλλιτεχνικής πράξης που διαρρηγνύει της σχέση της με την αυτονομία της τέχνης. Πώς όμως βιώνουν τη διαδικασία αυτή τα υποκείμενα που εγκαλούνται σήμερα να συμμετάσχουν σε αυτήν;

Η έκθεση «Στα όρια του μαζί» στοχεύει να καταγράψει και να αναδείξει την «αποτυχία» της ενσωμάτωσης στην κοινότητα ή τη συλλογικότητα και τους λόγους μιας πάντα μερικής «αποτυχίας», που είναι πάντα και μια μερική «επιτυχία». Η λέξη «αποτυχία» δεν εκφράζει μια σχέση που έχει ήδη κριθεί αλλά την θεμελιακή διάσταση κάθε πρώτης τραυματικής επαφής με τον άλλο και την επιθυμία του, το «σύμπτωμα» κάθε κοινότητας. Η πάντα τραυματική επαφή με την επιθυμία του άλλου μπορεί να οδηγήσει τόσο στη μετουσίωση των κοινωνικών σχέσεων, στην κοινωνική αλλαγή, όσο και στην απάρνηση της διαφοράς, στην ταυτιστική αγάπη της κοινότητας. Άλλωστε, ξανά σήμερα, η οπισθοδρομική νοσταλγία για τη κοινότητα ως ένα φυσικό-αρμονικό περιβάλλον ενυπάρχει ακόμα και σε ριζοσπαστικές πολιτικές αφηγήσεις που εξιδανικεύουν την «ελευθεριακότητα», την αμεσοκρατία και την απουσία αντιπροσώπευσης. Η έκθεση επιχειρεί να αναδείξει διυποκειμενικά εμπόδια εντός μιας συλλογικής διαδικασίας. Επιχειρεί να το πετύχει αυτό μέσα από τις αφηγήσεις των ίδιων των καλλιτεχνών που προσπαθούν να μετατρέψουν την συλλογικότητα και την κοινότητα σε βασικό συστατικό της καλλιτεχνικής τους πρακτικής. Οι καλλιτέχνες καλούνται να στοχαστούν πάνω στην εμπειρία του τελευταίου ενάμισι χρόνου, να ανασύρουν από τη μνήμη τους στιγμές, σημεία, συναντήσεις, φιλίες, συγκρούσεις, συμπληρώνοντας ένα παζλ που ίσως κάτι επισημάνει για την απότομη συλλογικοποίηση της σύγχρονης ζωής.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες

Ομάδα Φιλοπάππου

Γιάννης Θεοδωρόπουλος

Βασιλεία Στυλιανίδου

Βασίλης Βλασταράς

Μαρία Γλύκα

Γιάννης Γρηγοριάδης

Γιάννης Ισιδώρου

Γιώργος Γυπαράκης

Δέσποινα Μεϊμάρογλου

Μαίρη Ζυγούρη 

Μαρία Πασχαλίδου

Άννα Λάσκαρη

Δημήτρης Ντοκατζής 

Poka-Yio

Γιάννης Σκαλτσάς

Γιάννης Σινιόρογλου

Τάσος Παπατσώρης  
De-Regulators (Πάνος Κομπατσιάρης / Υπατία Βουρλούμη / Μάριος Χατζηπροκοπίου, Μαίρη Ζυγούρη)